And the welfare is asphyxiating.

S  c  o  o  b  e  r  t    D  a  n  g  e  r   

C  A   U   L   F   I   E   L  D

| Głos z radia | Pan dziecko | Pan zabawny | Pan szurnięty szalony |

| Mieszkanie dzieli z psem | Singiel z przymusu | Nowo Zelandzka krew | 

| 25 lat | Urodzony 17.02 | Wychowany w Auckland, Nowa Zelandia | W NY od 10 lat |

| Miłośnik motocykli i starych samochodów | Niespełniony rockman | Popapraniec |


MAMY WOLNOŚĆ SŁOWA I WOLNOŚĆ BYCIA SOBĄ.

MAMY PRAWO WYBORU I PRAWO DO BYCIA IDIOTĄ.

Akt I

SCENA I - "PRZED NARODZINAMI"

Wychowany w Nowej Zelandii, w największym jej mieście - w Auckland. Rodzice, starsza siostra, młodsza siostra, pies, rybki w akwarium, kłócenie się o pilota od telewizora, zabieranie sobie zabawek, obcinanie lalek na łyso, ot, normalna rodzina. Należy też wspomnieć, że rodzice Scooby'ego pochodzą z Australii. Obydwoje tam właśnie mieszkali, tam się poznali i tam urodziła się starsza córka Caulfieldów - Nancy. Mike, ojciec, odziedziczył wtedy dom po swojej zmarłej babci. Dom pod Christchurch. Rodzina jednak nie chciała mieszkać na wsi, a mimo to wyjechać do Nowej Zelandii pragnęli, kojarząc to miejsce z czymś bardzo przyjemnym. Postanowili sprzedać posiadłość, a za pieniądze uzyskane z transakcji kupić mieszkanie w którymś z miast. Donna, matka, miała kuzynostwo w Auckland, więc początkowo zamieszkali z jej krewnym, by później odnaleźć jakieś miejsce dla siebie. Miasto wyjątkowo im się spodobało, więc kupili dość duże mieszkanie właśnie tam. Kiedy ich córka miała trzy lata, urodził się jej braciszek - Scoobert Danger.

SCENA II - "DZIECIŃSTWO"

Ciężko wyjaśnić co kierowało rodzicami chłopca, kiedy wybierali dla niego imię - cóż, trzeba jednak przyznać, że jest oryginalne. Scooby wychowywał się w bardzo sprzyjającym otoczeniu. Początkowo miał tylko jedną siostrę, ale w swoje czwarte urodziny dowiedział się, że w prezencie dostanie jeszcze jedną. Nie ukrywał niezadowolenia sytuacją, bo co jak co, ale się nie cieszył. Trudno. Mała i tak się urodziła. Ochrzczono ją jako Destiny Jasminę. Do tej pory wszyscy zwracają się do niej na per DJ. Teraz było ich troje: siedmioletnia Nancy, czteroletni Scooby i kilku miesięczna DJ. Rodzeństwo jakoś się dogadywało, jak to dzieci. Czasem tylko pożarli się o jakąś głupotę, ale chłopak i tak zawsze bronił sióstr, a szczególnie tej młodszej, za którą czuł się odpowiedzialny.

SCENA III - "DORASTANIE" 

Okres nastoletniego buntu nie ominął i Scooby'ego. Co gorsza, namawiał do złego swoją ukochaną DJ. Ona, będąc od niego młodsza o cztery lata, nie specjalnie protestowała. Wiecznie zabierał ją ze sobą, kiedy szedł gdzieś z kolegami, wtajemniczał we wszystko, co robił. A nie robił nic dobrego. Pił, palił, szlajał się po nocach i dewastował miasto razem z grupką znajomych. I z Destiny. Bardzo zżył się z Młodą, mimo że nic dobrego razem nie zdziałali. Kiedy Scoobert miał 15 lat, jego ojciec dostał bardzo atrakcyjną ofertę pracy. W Nowym Jorku. Nie spodobało się to ani chłopakowi, ani jego siostrze, która zawsze stała za nim murem. We dwoje przeciw reszcie rodziny nie mieli wiele do gadania, więc cała piątka spakowała grzecznie manatki i wyjechała za ocean, do Niezasypiającego Miasta. 

Akt II

SCENA I - "WELCOME TO NEW YORK CITY"

Wielkie miasto, a on praktycznie sam. Nowa szkoła, nowi ludzie, jeszcze więcej problemów. Tutaj też wdał się w średnio dobre towarzystwo. Mimo że rodzice sądzili, że zmiana klimatu pomoże ich synowi wyjść na prostą, on i tak powrócił do starych zachowań i zaczął być coraz częstszym gościem na miejscowej komendzie. Nikomu to nie pasowało, bo Scooby niszczył wizerunek idealnej rodziny, za jaką uważali się Caulfieldowie. Wysoko sytuowany ojciec, poważna korporacja, wydawnictwo, popularne czasopismo i taki syn? To nie idzie ze sobą w parze. Wszystko względnie ustabilizowało się dopiero, kiedy skończył osiemnaście lat. Na zabój zakochał się w córce wspólnika swojego ojca. Dziewczyna miała na imię Abby i, jak na jego gust, była zniewalająco piękna. Młodsza od niego o rok koleżanka wprowadziła w jego życie więcej ładu. Co prawda, ich związek nie trwał długo, ale do tej pory utrzymują ze sobą przyjazne stosunki.

SCENA II - "POCZĄTKI DOROSŁOŚCI"

Jako częsty bywalec w domu swojej - wtedy jeszcze - dziewczyny, przyjaźnił się też z jej ojcem, panem Jeffersonem. Ów mężczyzna, przed rozpoczęciem współpracy z Mike'iem Caulfieldem, zajmował się szeroko pojętą działalnością radiową - prowadził nawet własną stację. Często mówił chłopakowi, jak fajnie jest siedzieć za mikrofonem z myślą, że ktoś Cię słucha. Scooby był tym coraz bardziej zainteresowany, więc postanowił związać się z tymże zajęciem - pracą w radiu. Z ogromną pomocą ojca Abby, założył początkowo bardzo małą rozgłośnię. Mając 20 lat i zero innego pomysłu na życie ten pomysł był wybawieniem. Sebastian Jefferson traktował Caulfielda jak syna, a chłopak naprawdę wiele mu zawdzięcza.

SCENA III - "TERAZ I TYLKO TERAZ"

Do końca nie porzucił pomysłu takiej a nie innej firmy. Po jakimś czasie rozgłośnia zyskała niewielką popularność pod nazwą Rock The City Out. Scooby, przez swoje zamiłowanie do muzyki rockowej, stworzył radio nadające praktycznie tylko takie brzmienia. Początkowo pracował tam sam, a pan Sebastian pomagał mu jedynie w formalnościach. Pracy jednak zaczęło przybywać, więc Scoobert zatrudnił kilku pracowników. Teraz już jakoś radzi sobie w biznesie. Rozgłośnia nie bije rekordów popularności, ale przynosi zyski wystarczające do spokojnego życia jej pracowników.

___________________________________________________________

CHARAKTER 

Jest człowiekiem bardzo zakręconym i nieogarniętym, przy czym bardzo uroczym. Wiecznie zabiegany, zawsze spóźniony. Z jego twarzy prawie nigdy nie schodzi uśmiech, a z głowy nigdy nie wychodzi pozytywne myślenie i ogólna radość. Carpe diem. Życie jest za krótkie na zmartwienia, więc mimo problemów dorosłości nadal jest niepoprawnym optymistą, romantykiem, bezpruderyjnym popaprańcem i beztroskim dzieckiem w ciele przeciętnego faceta. Typ człowieka do rany przyłóż. Choć raczej superbohaterem w obcisłych gatkach to by nie chciał być. Pomocny, zawsze chętny wysłuchać trosk i narzekań, choć sam nigdy się nie skarży i raczej nie pokazuje, że coś go gryzie. Jest bardzo bezpośredni, często żartuje, ironizuje i flirtuje. Najpierw mówi, później myśli. Na pewno nie jest tchórzem, jak jego kreskówkowy pierwowzór. Gdyby ktoś chciał go zabić, to pewnie najpierw wybuchnąłby gromkim śmiechem, a zaraz po tym tarzał by się po podłodze, rechocząc jak głupi, co na bank zdezorientowałoby napastnika. Scooby jest też bardzo otwarty i gadatliwy. Łatwo nawiązuje nowe znajomości i prawie niczego przed ludźmi nie ukrywa. No właśnie prawie niczego. Każdy ma przecież takie małe, nieważne i nic nieznaczące sekreciki, prawda?

___________________________________________________________

WYGLĄD

Cóż. Scooby wcale nie jest brązowy w czarne plamy i nie ma nienaturalnie długich nóg. Jest przeciętnym człowiekiem. Pod wieloma względami, ale nie z każdej strony. Z tłumu nie wyróżniają go czarne, rozczochrane włosy, które czasem farbuje na coś w rodzaju blondu, ani kompletnie zwyczajna postura, czy ten marny metr siedemdziesiąt dwa wzrostu. Zielone oczy też nie specjalnie przyciągają spojrzenia przypadkowych przechodniów, bo kto spiesząc się do pracy gapi się na czyjeś tęczówki? Jest jednak też coś, przez co mógłby się zdradzić, gdyby był złoczyńcą i okradłby bank, gdzie nagrałby go kamery video. Tatuaże. Przecież to znak rozpoznawczy i ciężki do podrobienia kawałek człowieka. Scooby wytatuował sobie prawie całe ręce i zaoszczędził nieco tuszu na klatkę piersiową. Mimo że często przykrywa ów dzieła bluzą, to i tak często można je podziwiać. 

__________________________________________________________

Na zdjęciu/gifie pan Billie Joe Armstrong.

Chce ktoś którąś z postaci z karty? A proszę bardzo, nie mam nic przeciwko.